غزل مناجاتی با خداوند
جا مانده زِ خوبان شده‌ام گریه ندارد؟ مجنون و پریشان شده‌ام گریه ندارد؟ بـا بـارِ کـجِ رویِ دلـم بـین مـسـیـرم وامانده و حیران شده‌ام گریه ندارد؟ گـفـتـم زرنـگـی کـنـم اما تـه چـاهـم بازی خورِ شیطان شده‌ام گریه ندارد؟ آن سینه زنِ اهل نماز شبِ تو مُـرد بدجور هوسران شده‌ام گریه ندارد؟ دور از عـلمایم چه نزدیک به مرگم چون قصۀ پایان شده‌ام گریه ندارد؟ با زَمزَم اشک سحـرم زِمـزِمه دارم هـمخانۀ هجـران شده‌ام گریه ندارد؟ هی غرق شدم در دل دنیای مجازی هی دور زِ قرآن شده‌ام گریه ندارد؟ دیگر به لبم خاطره‌ای از شهدا نیست من ننگ شهیدان شده‌ام گریه ندارد؟ با اینکه بدم باز بمن روضه چشانید سرمست حسین جان شده‌ام گریه ندارد؟ |